-
1 wzbić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbić (się)
-
2 wzbić się
-
3 wzbić\ się
сов. подняться, взвиться; взлететь -
4 wzbić się
піднятися, злетіти -
5 poderwać się
сов.1) вскочи́ть, ре́зко подня́ться2) взлете́ть, взметну́ться3) do czego перен. встать, подня́ться на что4) разг. ( podźwignąć się) надорва́тьсяSyn: -
6 poderwać\ się
сов. 1. вскочить, резко подняться;2. взлететь, взметнуться; 3. do czego перен. встать, подняться на что; 4. разг. (podźwignąć się) надорваться+1, 3. zewać się 2. wzbić się, wzlecieć
-
7 śmignąć
śmign|ąć\śmignąćięty 1. хлестнуть, стегнуть;2. пронестись, промчаться; мелькнуть; 3. кинуть, швырнуть; 4. взметнуться, взмыть+1. smagnąć 2. pomknąć;
mignąć 3. cisnąć, rzucić 4. wzbić się, wznieść się* * *1) хлестну́ть, стегну́ть2) пронести́сь, промча́ться; мелькну́ть3) ки́нуть, швырну́ть4) взметну́ться, взмытьSyn: -
8 frunąć
сов. вспорхнуть; взлететь+wzlecieć, wzbić się;
polecieć* * *сов.вспорхну́ть; взлете́тьSyn: -
9 nad
предл.• на• над• сверх• через* * *(nade) предлог. I c ♂. над(о);nad drzewami над деревьями; 2. на, у; nad brzegiem morza на берегу моря; port nad rzeką порт на реке; 3. о, над; myśleć nad czymś думать о чём-л., над чём-л.; ślęczeć nad książką корпеть над книгой; II с В 1. выше; wzbić się nad domy взлететь выше домов; 2. к, на; nad brzeg morza к берегу моря, на берег моря; 3. книжн. выше, больше; kochać nad życie любить больше жизни; to był skandal nad skandale это был невиданный скандал; ● nad ranem к утру; под утро; nad to кроме того, сверх того; żyć nad stan жить не по средствам* * *I = nade; предлог с Т1) над(о)nad drzewami — над дере́вьями
2) на, уnad brzegiem morza — на берегу́ мо́ря
port nad rzeką — порт на реке́
3) о, надmyśleć nad czymś — ду́мать о чём-л., над че́м-л.
II = nade; с Вślęczeć nad książką — корпе́ть над кни́гой
1) вы́шеwzbić się nad domy — взлете́ть вы́ше домо́в
2) к, наnad brzeg morza — к бе́регу мо́ря, на бе́рег мо́ря
3) книжн. вы́ше, бо́льшеkochać nad życie — люби́ть бо́льше жи́зни
- nad toto był skandal nad skandale — э́то был неви́данный сканда́л
- żyć nad stan -
10 un|ieść
pf — un|osić impf (uniosę, uniesiesz, uniósł, uniosła, unieśli — unoszę) Ⅰ vt 1. (podnieść, wznieść) to raise- uniósł rękę na pożegnanie he raised a hand in farewell- uniosła głowę znad książki she looked up from her book2. (dźwignąć) to lift- nie mógł unieść walizki he couldn’t lift the suitcase3. książk. (przemieścić) woda uniosła za sobą most the water swept the bridge away- wiatr unosi tumany kurzu the wind is raising clouds of dust4. przest. (zagarnąć) to carry (away)- unieśli rannych z pola bitwy they carried the wounded from the battlefieldⅡ unieść się — unosić się 1. (podeprzeć się) to rise- unieść się z krzesła to rise from a chair2. (podnieść się, zostać uniesionym) to be raised, to go up- kurtyna uniosła się w górę the curtain went up3. (wzbić się) to soar, to sail (up)- balon uniósł się wysoko the balloon sailed high in the air4. książk. (stracić panowanie nad sobą) to get carried away; (zirytować się) to lose one’s temper- uniósł się ambicją/honorem his ambition/sense of honour got the better of him- łatwo się unosi s/he’s easily excitable5. przen. (wisieć) (w powietrzu) to hover, to hang; (na wodzie) to float- nad łąkami unoszą się mgły fog hangs over the fields6. przen. (o zapachu) ≈ to waft; to linger- w powietrzu unosił się smród pleśni there was a mouldy smell in the airThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > un|ieść
-
11 podl|ecieć
pf — podl|atywać impf vi 1. (wzbić się) to fly up; (zbliżyć się) to fly up (do kogoś/czegoś to sb/sth)- gołębie podlatywały do jej wyciągniętej ręki pigeons were flying up to her outstretched arm2. pot. (podbiec) to come running (do kogoś/czegoś to sb/sth)- chłopiec podleciał do ojca the boy came running to his father■ brać wszystko, co a. jak podleci pot. to take everything indiscriminately- chwytam się każdej pracy, jak podleci pot. I take on any job that comes my way- potrafię zagrać na gitarze, co podleci pot. I can play any tune on the guitarThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podl|ecieć
-
12 pole|cieć
pf (polecisz, poleciał, polecieli) vi 1. (odbyć lot) [ptak, samolot, osoba] to fly- ptaki poleciały już do ciepłych krajów the birds have already flown to warmer climates- polecieli rannym samolotem do Rzymu they took the morning flight to Rome2. (wzbić się w powietrze) to soar up- latawiec poleciał wysoko the kite soared up high3. (wylecieć w górę) to shoot- iskry poleciały w górę sparks shot up- czapki poleciały w górę hats were thrown into the air4. (spaść) [osoba, przedmiot] to fall- kamienie poleciały w przepaść stones fell into the precipice- ceny poleciały w dół pot., przen. prices fell5. pot. (wypłynąć nagle) to run- krew poleciała mu z nosa blood ran from his nose- łzy poleciały jej po policzkach tears ran down her cheeks6. pot. (przemieścić się) to be thrown, to be pushed- kiedy tramwaj zahamował wszyscy polecieliśmy do przodu when the tram braked we were all thrown forward- pchnięty fotel poleciał w kąt pokoju the chair was pushed into the corner- poleciał do sklepu/po papierosy/na mecz/kopać piłkę he dashed to the shop/to fetch some cigarettes/to the match/to play football- znów gdzieś poleciała she’s gone a. off somewhere again- po tej aferze poleciał prezes i jego zastępca after that affair the chairman and his deputy were dismissed a. fired- poleciała na jego forsę she was after his money- poleciał na jej urodę he was seduced by her good looks10. (zacząć się pruć) [szew] to rip; [guziki] to pop- poleciało mi oczko w rajstopach I’ve got a ladder in my tights■ polecieć komuś po premii pot. to reduce/retract sb’s bonusThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pole|cieć
-
13 powietrz|e
n sgt 1. (mieszanina gazów) air- czyste/rześkie/przejrzyste powietrze clean/crisp/clear air- rozrzedzone górskie powietrze the rarefied mountain air- masy gorącego powietrza masses of hot air- zimne powietrze napływające z północy cold air coming in from the North- nabrać łyk powietrza to breathe in a gulp of air- z trudem chwytać ustami powietrze to be gasping for air- powietrze stało martwe the air was motionless- (świeże) powietrze fresh air- na (świeżym) powietrzu in the fresh air- wpuścić trochę świeżego powietrza to let in some fresh air- zaczerpnąć (świeżego) powietrza to get some fresh air- wyjść na (świeże) powietrze to go outside- na wolnym a. otwartym powietrzu in the open air- zabawy na wolnym a. świeżym powietrzu outdoor games- teatr na otwartym powietrzu an open-air theatre- wypuścić powietrze z koła/balonu to let the air out of a wheel/balloon- z koła zeszło powietrze the wheel went flat- zeszło z niego powietrze przen. he ran out of steam- traktować kogoś jak powietrze to ignore sb, to treat sb as if they didn’t exist- to jest mi potrzebne jak powietrze I can’t live without it2. (przestrzeń ponad ziemią) air- unosić się w powietrzu to float in the air- wzbić się a. wznieść się w powietrze to rise up into the air- strzelać w powietrze to fire in(to) the air- bombardować coś z powietrza to bomb sth from the air- złapać coś w powietrzu to catch sth in the air- fiknąć kozła w powietrzu to turn a somersault in mid-air- wysadzić coś w powietrze to blow sth up [budynek, skałę]- wylecieć w powietrze [budynek] to blow up- coś wisi w powietrzu przen. there’s something in the air- deszcz wisi w powietrzu there’s rain in the air■ morowe powietrze przest. plague- unikać kogoś/czegoś jak morowego powietrza to avoid sb/sth like the plague- zepsuć powietrze euf. to break windThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powietrz|e
-
14 wzbi|ć
pf — wzbi|jać impf (wzbiję — wzbijam) Ⅰ vt to raise- przebiegające konie wzbiły kopytami tumany kurzu galloping horses kicked up a cloud of dust with their hoovesⅡ wzbić się — wzbijać się 1. (zacząć lecieć) [samolot, ptak] to rise, to soar 2. (unieść się) [mgła, opary, płomienie] to riseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbi|ć
-
15 wyl|ecieć
pf — wyl|atywać impf (wyleciał, wylecieli — wylatuję) vi 1. (wyfrunąć) [ptak, owad] to fly out a. off- kanarek wyleciał z klatki the canary flew out of its cage- bocian wyleciał z gniazda w poszukiwaniu pożywienia the stork flew off its nest to look for food2. (wystartować) [samolot] to take off 3. (wzbić się) [substancja lotna] to come out, to be discharged a. emitted- dym wylatywał z komina smoke was coming out of the chimney- korek z hukiem wyleciał z butelki the cork came out of the bottle with a loud pop- wylatywać w powietrze to blow up, to explode4. pot. (wyskoczyć) to rush out- pędem wyleciał z domu he rushed out of the house- samochód wyleciał zza zakrętu the car suddenly came from around the bend5. pot. to fall out- dziecko wyleciało z kołyski the baby fell out of its cradle6. pot. (zostać wyrzuconym) to be sacked, to be given the boot- wylecieć z pracy to be sacked a. fired (from a job)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyl|ecieć
-
16 wzl|ecieć
pf — wzl|atywać impf (wzlecisz, wzleciał, wzlecieli — wzlatuję) vi 1. (polecieć do góry) [owad, ptak] to fly (up); [balon, samolot] to ascend 2. (wzbić się) [piłka, kurz, śnieg] to fly (up); [dym] to rise up 3. przen. [myśli] to rise, to soar; to take wing książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzl|ecieć
-
17 ponad
ponad [pɔnat]\ponad chmurami über den Wolken\ponad miastem über der StadtII. prep +acc1) ( kierunek) über +akkwzbić się \ponad chmury in die Wolken aufsteigen2) ( przekroczenie normy) über +akk\ponad miarę übermäßigbyć \ponad czyjeś siły über jds Kräfte gehen, jds Kräfte übersteigen[ona] \ponad wszystko ceni sobie spokój Ruhe geht ihr über alles3) ( więcej niż) über +akk, mehr als\ponad cztery kilo über vier Kilo4) ( dłużej niż) über +akk, länger als\ponad godzinę über eine Stunde -
18 wzbijać
impf ⇒ wzbić* * *(kurz, tumany) to raise, to stir lub kick up* * *ipf.raise, stir, kick up; wzbijać tumany kurzu raise l. stir (clouds of) dust.ipf.soar, rise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbijać
-
19 wznie|cić
pf — wznie|cać impf Ⅰ vt 1. (zapalić) to kindle [ogień]; to start [pożar] 2. przen. (wywołać) to arouse [miłość, niepokój, pragnienie, zapał]; to instigate [zamieszki]; to incite [bunt, rozruchy, wojnę]; to stir up [kłótnie, nienawiść] 3. (wzbić w powietrze) to stir up [kurz, pył, śnieg] Ⅱ wzniecić się — wzniecać się (zapalić się) [ogień, pożar] to startThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wznie|cić
-
20 auffliegen
auf|fliegender Betrug ist aufgeflogen oszustwo wykryto
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wzbić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wzbijać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbijać się – wzbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wznosić się w powietrze, wzlatywać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jastrząb wzbił się wysoko. Opary znad bagien wzbiły się w górę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbić — dk Xa, wzbiję, wzbijesz, wzbij, wzbił, wzbity wzbijać ndk I, wzbićam, wzbićasz, wzbićają, wzbićaj, wzbićał, wzbićany «spowodować uniesienie się czegoś w górę (np. kurzu, śniegu); podrzucić coś ponad ziemię» Wzbijać tumany kurzu. Wiatr wzbił w… … Słownik języka polskiego
wznieść — dk XI, wzniosę, wzniesiesz, wznieś, wzniósł, wzniosła, wznieśli, wzniesiony, wzniósłszy wznosić ndk VIa, wznoszę, wznieśćsisz, wznoś, wznieśćsił, wznoszony 1. «unieść wysoko, wyciągnąć w górę; podnieść» Wznieść rękę ku górze. Wznieść szablę do… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
chmura — ż IV, CMs. chmurze; lm D. chmur 1. «zawieszone w atmosferze widzialne skupienie drobniutkich kropelek wody, kryształków lodu albo ich mieszaniny, powstające w wyniku kondensacji pary wodnej» Ciężka, czarna, granatowa, ołowiana chmura. Chmura… … Słownik języka polskiego
zakurzyć — dk VIb, zakurzyćrzę, zakurzyćrzysz, zakurzyćkurz, zakurzyćrzył, zakurzyćrzony 1. «pokryć kurzem, zaprószyć czymś sypkim; zapylić» Zakurzyć obuwie, ubranie. Zakurzone meble, książki. 2. pot. «zapalić papierosa, fajkę» Przystanęli, żeby zakurzyć.… … Słownik języka polskiego
podlecieć — dk VIIa, podleciećcę, podleciećcisz, podleciećleć, podleciećciał, podleciećcieli podlatywać ndk VIIIa, podleciećtuję, podleciećtujesz, podleciećtuj, podleciećywał 1. «wznieść się, wzbić się w powietrze, do góry, na niewielką odległość; lecąc… … Słownik języka polskiego
wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… … Słownik języka polskiego
wzlecieć — dk VIIa, wzleciećcę, wzleciećcisz, wzleć, wzleciećciał, wzleciećcieli wzlatywać ndk VIIIa, wzleciećtuję, wzleciećtujesz, wzleciećtuj, wzleciećywał 1. «wznieść się, wzbić się w górę; unieść się (zwykle o ptakach, owadach, rzadziej o samolotach i… … Słownik języka polskiego
